- rozpłakać
- éclater
Słownik Polsko-Francuski . Jerzy Kazojć. 2008.
rozpłakać
Regardez d'autres dictionnaires:
rozpłakać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIa, rozpłakać siępłaczę się, rozpłakać siępłacze się {{/stl 8}}{{stl 7}} zacząć płakać; także: płakać coraz bardziej, coraz żałośniej; uderzyć w płacz, wybuchnąć łzami : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozpłakać się na pogrzebie.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozpłakać się — dk IX, rozpłakać siępłaczę się, rozpłakać siępłaczesz się, rozpłakać siępłacz się, rozpłakać sięał się «zacząć płakać, wybuchnąć płaczem» Rozpłakać się głośno, spazmatycznie. Rozpłakać się z żalu. Rozpłakać się nad swoim (czyimś) losem … Słownik języka polskiego
łza — 1. Coś jest (czyste) jak łza «coś jest bardzo czyste»: Woda wypływająca z Filtrów jest czysta jak łza – zapewnia zastępca kierownika zakładu wodociągu centralnego. DD 30/03/2001. 2. Ktoś (jest) czysty jak łza, brylant, kryształ itp. «ktoś nie ma… … Słownik frazeologiczny
inchoatywny — przym. od inchoatiwum ∆ jęz. Czasownik inchoatywny «czasownik oznaczający początek czynności, procesu, stanu, np. poznawać, rozpłakać się, zasypiać» … Słownik języka polskiego
pobeczeć — dk VIIb, pobeczećczę, pobeczećczysz, pobeczećbecz, pobeczećczał, pobeczećczeli 1. «o niektórych zwierzętach (np. owcach, kozach): kilka, wiele razy beknąć, zabeczeć» 2. pot. «spędzić pewien czas płacząc; popłakać» Smutno jej, czasem sobie pobeczy … Słownik języka polskiego
popłakać — dk IX, popłakaćpłaczę, popłakaćpłaczesz, popłakaćpłacz, popłakaćał «spędzić chwilę na płaczu, płacząc trochę» Popłakać na filmie. Popłakać po stracie kogoś bliskiego. popłakać się «wzruszyć się aż do płaczu; rozpłakać się, zapłakać» Popłakać się… … Słownik języka polskiego
rozbeczeć się — dk VIIb, rozbeczeć sięczę się, rozbeczeć sięczysz się, rozbeczeć siębecz się, rozbeczeć sięczał się 1. «w odniesieniu do zwierząt: zacząć głośno beczeć» Rozbeczały się owce, kozy. 2. pot. «rozpłakać się głośno, wybuchnąć płaczem» Dziecko… … Słownik języka polskiego
rozmazać — dk IX, rozmazaćmażę, rozmazaćmażesz, rozmazaćmaż, rozmazaćał, rozmazaćany rozmazywać ndk VIIIa, rozmazaćzuję, rozmazaćzujesz, rozmazaćzuj, rozmazaćywał, rozmazaćywany «mażąc rozprowadzić, rozetrzeć coś; rozsmarować» Rozmazać farbę. Rozmazać… … Słownik języka polskiego
rozmazgaić — dk VIa, rozmazgaićaję, rozmazgaićaisz, rozmazgaićaj, rozmazgaićaił, rozmazgaićajony rozmazgajać ndk I, rozmazgaićam, rozmazgaićasz, rozmazgaićają, rozmazgaićaj, rozmazgaićał, rozmazgaićany, pot. «zrobić z kogoś mazgaja, niedołęgę, ślamazarę»… … Słownik języka polskiego
rozryczeć się — dk VIIb, rozryczeć sięczę się, rozryczeć sięczysz się, rozryczeć sięrycz się, rozryczeć sięczał się, rozryczeć sięczeli się 1. «o niektórych zwierzętach: zacząć ryczeć głośno, przeciągle» Bydło się rozryczało. przen. Rozryczały się syreny… … Słownik języka polskiego
zalać — dk Xb, zalaćleję, zalaćlejesz, zalaćlej, zalaćlał, zalaćlali a. zalaćleli, zalaćany zalewać ndk I, zalaćam, zalaćasz, zalaćają, zalaćaj, zalaćał, zalaćany 1. «lejąc płyn pokryć nim coś całkowicie, pogrążyć w nim coś; o płynie, wodzie, rzece:… … Słownik języka polskiego
